Een scherpgesteld bewustzijn

Er zat een lichtsterk bewustzijn

in hoe ze water dronk

met haar lippen aan de

koele rand van het glas

in hoe ze de kaarsen uitblies

met lauwe adem

en de smalle rooklinten sierlijk zag

dansen tot in het ijle

in hoe ze over haar gesloten ooglid

wreef met de ruwe kant

van haar wijsvinger

in hoe ze de trapleuning tussen

haar duim en wijsvinger liet glijden

met opwaartse beweging

in hoe ze het licht uitdeed en de

knop indrukte tot het klikte

in hoe ze een haarspriet uit haar gezicht

wreef die te soepel achter

haar oren bleef haken

in hoe het maanlicht de bovenste treden

verlichtte en haar ogen

wenden aan nachtvisie

in hoe ze over zijn bovenarm streelde

en één voor één de haartjes aanraakte

die prikten in haar vingertoppen

in hoe de geur van de wasverzachter

opdoemde uit de lakens alsof ze smeulden

van de warmte.

Ze keek filmisch, fragmentarisch

naar de handelingen

die ze uitvoerde

alsof iemand haar observeerde

en ze kwam tot rust

wanneer het bewustzijn werd

scherpgesteld.