Zeeën van tijd

Zoute zee laat

zoete dromen toe

van oneindig peinzen

tot verre verwachtingen

golvend op gedachten

aan een eentonig

niet uit de maat lopend

ritme. Rust

strijkt zich glad via

neusholtes en klotst

zachtjes tegen de

wanden van onze longen

terwijl rood schildert

in poriën van de huid

kraken schelpen als

sneeuw onder schoenen

sporen in zand

kies een kant

eens niet in de pas

als wind blaast

batterijen vol energie

om spaarzaam mee om te gaan

leeglopen kan niet

tot de volgende koffie

en vegen wolken

penselen in wit gedoopt

op blauwdoeken

in een 360 graden beeld

reliëf op een plat

land van groene weiden

ze hangen zo laag

atmosferisch

en gaan op bergen lijken

als een spiegelei in een pan

wanneer de zon ze

in tweeën breekt

weerkaatsen stille waters

vertroebeld licht

schaduwen van eenvoud

in harmonieuze kleuren

als evenbeeld van realiteit

maar dan gepolijst

ogen troosten

in symmetrieën die immer

vervagen.